اندر تعریف ویژگیهای آمریکایی جماعت یکی هم اشاره به این خصلت آنهاست که ایده و ابتکار و دستاوردهای دیگر ملل را میگیرند، در ابعاد آن دست میبرند و با «بیگ» و گنده کردن آن «آمریکایی»اش! میکنند. از آن جمله است مثلا پیتزای آمریکایی! که تفاوتش با اصل آن که از ایتالیا آمده و میآید در کت و کلفت و پت و پهن بودن آن است و بس.
ولی به شهادت تاریخ در همین آمریکا که میگوئیم، اتفاقاتی رخ داده که خود آمریکاییها نه تنها آن را پاس نداشتهاند و صاحب نشدهاند، بلکه شاید حتی به لحاظ نوع سیستم حکومت سرمایهداریشان، آن مورد تاریخی را به شکلی واگذار هم کردهاند. مثلا یکی همین «روز کارگر» را.
اکثر مردم فکر میکنند چنین روز و بزرگداشتی از ابداعات و تصمیمات دولتمردان کشورهایی است که روزگاری اصطلاحا «بلوک شرق» خوانده میشدند و به احتمال قوی از «اتحاد جماهیر شوروی سابق» آمده است. در حالی که میدانیم علت انتخاب این روز به عنوان «روز جهانی کارگر»، واقع? به خون کشیده شدن اعتصابات کارگران کارخانههای نساجی در شیگاگوی آمریکا بود که در سال 1886 میلادی برای اضافی دستمزد و ایجاد قانون عادلان? کار دست به تظاهرات زده بودند.
اول ماه مه سه سال بعد از این واقعه، یعنی در سال 1889، در برگزاری کنگره بینالمللی کارگران در کشور ایتالیا، یکی از تصمیمات هم این بود که به یادبود این مبارزه و کشتار، آن روز را هر سال «روز کارگر» بنامند و بدانند. ولی همین کنگره نیز، و بیشتر به علت چنین تصمیی، از طرف پلیس ایتالیا مورد یورش قرار گرفت و کار به تیراندازی کشید و عدهای از شرکت کنندگان در آن همایش را به گلوله بست، این خود به قول معروف، خون را تازه کرد و رهبران جنبش کارگری در آن کنگره را در تصمیم خود مصممتر.
در ایران خودمان اما بنا به روایت روزشمار تاریخ، در سال 1299 خورشیدی نخستین نمایش کارگری به مناسبت اول ماه مه در شهر تهران انجام شد. این میتینگ به ابتکار شورای مرکزی اتحادی? کارگران که از پانزده اتحادیه تشکیل میشد برگزار شد.
در دوران حکومت قبلی اما نه تنها برگزاری چنین روزی، که حتی فکر کردن به آن نیز نوعی جرم سیاسی! محسوب میشد و کار آدم ساخته بود!.
یازدهم اردیبهشت هم اکنون در ایران برابر با اول ماه مه «روز معلم» است.(ترور مرتضی مطهری) کارگران این روز را در صورت موافقت کارفرما جشن میگیرند.
این بود حکابت آن روزی که خونین بود و خجسته شد و فرخنده خواهد ماند.
این روز بر همه زحمتکشان جهان گرامی باد.